گیاه چای فامیلا مشکی (Camellia sinensis L.) یکی از گیاهان زراعی مهم اقتصادی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه از جمله چین، هند، کنیا و سریلانکا است. در چین، تقریباً 3.10 میلیون هکتار منطقه کاشت چای و 2.78 میلیون تن عملکرد کل در سال 2019 وجود داشت.
نیتروژن به ویژه برای گیاهان چای مهم است زیرا با رشد آنها و با بیوسنتز اسیدهای آمینه مرتبط است که بر روی گیاهان چای تأثیر می گذارد. خواص کیفی چای پس از جذب نیتروژن فعال، ژن C. sinensis گلوتامین سنتتاز (CsGS) و ژن گلوتامات سنتاز (CsGOGAT) نقش حیاتی در انتقال N به اسیدهای آمینه، به ویژه تیانین دارند.
بنابراین، برای حفظ عملکرد و کیفیت چای بالا، کودهای شیمیایی، به ویژه کودهای N به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته اند. در برخی مناطق، میانگین مصرف نیتروژن تا 521 کیلوگرم در هکتار در سال رسیده است، مقداری که از حد بالای کود نیتروژن (450 کیلوگرم در هکتار) فراتر رفته است.
در مورد تأثیرات مثبت کودهای شیمیایی بر افزایش عملکرد چای تردیدی وجود ندارد، اما استفاده طولانی مدت از کودها اغلب منجر به خطرات زیست محیطی مانند تخریب و اسیدی شدن خاک، ضایعات مواد مغذی، اتروفیکاسیون بدن آب و کاهش کیفیت چای می شود.
در نتیجه، این مشکلات بالقوه ممکن است ارزش اقتصادی و رقابت بازار چای تولیدی را کاهش دهد. در حال حاضر کارهای قابل توجهی در زمینه کاهش کودهای شیمیایی در باغات چای و همچنین تأثیر بر عملکرد چای و کیفیت روشهای کم هزینه و سازگار با محیط زیست مانند استفاده از مدیریت زیستگاه انجام شده است.
کشت مخلوط یک استراتژی کشاورزی مفید است که در آن یک گونه گیاهی در کنار دو یا چند محصول در یک منطقه به طور همزمان رشد می کند و در نتیجه کیفیت و عملکرد محصول را افزایش می دهد.
در مقایسه با تک کشت، کشت مخلوط حاصلخیزی خاک و تنوع گیاهی را بهبود می بخشد، علف های هرز را کاهش می دهد و رهگیری و استفاده از نور را بهبود می بخشد. گیاهان چای درختچه های چند ساله هستند و کشت مخلوط با گیاهان دیگر مانند شاه بلوط و حبوبات در طیف گسترده ای از اشکال توسعه یافته و در باغ های مختلف چای اعمال شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.